Reisverslag Maria Alm, 2023

Door begeleider Chris Hazelebach

Mijn ervaring als begeleider bij mijn eerste NVSV-reis naar Maria Alm.

In-druk-wenkend

Dit nieuwe woord: in-druk-wenkend om mijn ervaringen uit te leggen.

In een voor mij vreemde groep van 22 personen, waarbij de helft slechtziende skiërs en de andere helft begeleidende skiërs zijn, is het zoeken naar houvast. Wat zijn bijvoorbeeld de impliciete omgangsregels? Binnen een dag voelde ik me helemaal welkom in de groep en werd ik van alle kanten geholpen. Eerste denk je dat je als begeleider de deelnemers helpt, maar de deelnemers helpen jou net zo veel. Hartverwarmend is de openheid die de deelnemers met je delen, waardoor je mee kunt leven in hun weinig zichtbare wereld. Het is als of ik even IN de wereld van de deelnemers mocht meedoen.

Druk was de week. Druk vanwege het vele praten, het was bijna nooit stil, in het hotel niet, in de lift niet en op de piste ging het gepraat (in commando’s) gewoon door. Ik voelde de druk als begeleider om alles goed te doen en geen fouten te maken. Op de eerste dag koos ik de verkeerde piste, kwamen we uit bij een éénpersoons sleeplift, (wat de deelnemer niet wilde), viel ik zelf en gleed 10 meter de piste af, haalde ik links en rechts door elkaar, enz. Het was te druk in mijn hoofd met alles waar ik aan moest denken. Gelukkig kwam er aan het einde van de week meer rust, hoewel elke nieuwe deelnemer ook weer zorgde voor nieuwe druk. Want hoe wilde deze deelnemer begeleid worden?

Wenkend is het geluk op de berg. Elke afdaling is een nieuw avontuur en als het gelukt is dan stralen de deelnemer en begeleider tezamen. Het is een soort samen dansen van de berg af, waar beide elkaar wenken. Het wenken is sturen en volgen, een heen en weer gaan van verbale en non-verbale seinen, die samenvloeien tot een geheel. Wenkend is voor mij ook de volgende reis, want dit wenkt naar meer.